Ένας κομψός all day χώρος για ελαφρύ φαγητό, καφέ ή ποτό, που ξεχωρίζει για τον νεοκλασικισμό του και την μοντερνίστικη διάθεση.
Ups:
1) Το καλαίσθητο ντεκόρ που συνδυάζει το μοντέρνο με το κλασικό. Τι να πρωτοπώ; Για τις καρέκλες από ξύλο και βελούδινο ύφασμα σε πουά design κ’ pale αποχρώσεις του ροζ, γκρι-σιελ και τσαγαλί; Για τα ψηλά Βικτωριανού τύπου παράθυρα που δίνουν άπλετο φως στον χώρο και όμορφη θέα στον Εθνικό κήπο; Για τους υπέροχους πίνακες που κοσμούν τους τοίχους κ’ διαφημίζουν με τον καλύτερο τρόπο τόσο την μόνιμη όσο και την εκάστοτε τρέχουσα συλλογή του ιδρύματος; Για το κεντρικό φωτιστικό οροφής που παραπέμπει σε λαβύρινθο και είναι φτιαγμένο από plexiglass και LED που εναλλάσσουν τα χρώματα τους; Για τα μοντέρνα κρεμαστά μπεζ φωτιστικά σε σχήμα που θυμίζει αναποδογυρισμένο χωνάκι πασατέμπου (χαριτωμένη λεπτομέρεια, το χρωματιστό μανταλάκι που ενώνει φωτιστικό κ’ καλώδιο);
Αισθητική πανδαισία!!! J’adore…
2) Η ήρεμη ατμόσφαιρα κ’ η απαλή ακουστική μουσική. So relaxing!!!
3) Τις καθημερινές, με την επίδειξη του εισιτηρίου της έκθεσης, σας γίνεται έκπτωση 10% στο σύνολο του λογαριασμού.
Downs:
Downs:
1) Το σέρβις του cafe, αν και τις πιο πολλές φορές είναι διακριτικό και φιλικό, την Κυριακή 11 Μαρτίου με απογοήτευσε. Αφού είδαμε την έκθεση «Μεγάλοι Ρώσοι ζωγράφοι 1920 – 2010», πήγαμε στον 1ο όροφο για ένα καφέ. Μας εξυπηρέτησε μια ξανθιά σερβιτόρα. Καθίσαμε σε τραπέζι που δεν είχε καθαριστεί, και ενώ ήρθε πολύ γρήγορα να μας εξυπηρετήσει, η όλη συμπεριφορά της μου χάλασε την διάθεση. Να γιατί: (α) Αφού μάζεψε τα φλιτζάνια των προηγούμενων επισκεπτών κ’ ενώ ετοιμαζόταν να φύγει με τον δίσκο, της λέω πως στο πιατάκι της ζαχαριέρας υπάρχει ένα βρώμικο κουταλάκι. Με κοίταξε με ύφος και πήρε το κουταλάκι χωρίς να καθαρίσει την ζαχαριέρα. Unacceptable!!! (β) Αγέλαστη, αγέλαστη, αγέλαστη άνοιξη… Γιατί γλυκιά μου θες να μου χαλάσεις ένα τόσο ωραίο Κυριακάτικο πρωινό, ε;
Ώρες λειτουργίας: Δευτ., Τετ., Σάβ.-Κυρ. 10.00-18.00 & Πέμ.-Παρ. 10.00-22.00
No comments:
Post a Comment