ΜΑΡΙΑ ΔΗΜΟΥ
www.drinking.gr

Το κρασί των 8

February 28, 2012 |Posted by dimou

Σαν το Δελτίο των 8μμ ένα πράγμα, αλλά τελείως διαφορετικό. Γιατί αντί να δεις ειδήσεις και να μελαγχολήσεις βάζεις ένα ποτήρι κρασί και χαλαρώνεις, εκεί γύρω στις 8 με 9 το βράδυ. Και ποια είσαι εσύ που τα κάνεις όλα αυτά; Μία ακόμα μαμά με πρόγραμμα τόσο γεμάτο όσο δεν πάει άλλο.
Εκείνη την ώρα δεν θες κάτι σκληρό γιατί θα σου πέσει βαρύ, δεν θέλεις κάτι γλυκό (πχ λικέρ) γιατί θα σε λιγώσει, δεν θέλεις κάτι χωρίς αλκοόλ, γιατί κακά τα ψέματα λίγο αλκοόλ το ζητά ο οργανισμός σου και δεν θέλεις μια μπύρα, γιατί την πίνεις στο άψε σβήσε. Το κρασί είναι καλή παρέα, πίνεται γουλιά γουλιά, το άρωμά του σου γαργαλά τη μύτη και η γεύση του σου ανοίγει ελαφρώς την όρεξη.
Λευκό, ροζέ ή κόκκινο, βρίεσκεις το κατάλληλο ανάλογα τις προτιμήσεις και τη διαθεσιμότητα. Ωστόσο, θέλεις να έιναι εκφραστικό, τα αρώματά του να δείχνουν το δρόμο της απόλαυσης, και η γεύση του να φέρνει μνήμες από τα βράδια που έπινες ένα ποτήρι κρασί σε κάποιο μπαρ της πόλης. Οχι για να αναπολείς και να λυπάσαι αλλά για να θυμάσαι και να χαίρεσαι. Ωραία τότε, ωραία και τώρα. Θέλεις να να είναι απαλό, να μην έχει έντονες ταννίνες και κάνουν το στόμα σου στυφό και να αγγίζει βελούδινα τον ουρανίσκο. Λευκό, ροζέ ή κόκκινο θες ένα κρασί να σου τονώσει τις αισθήσεις και να σου πάρει τις εντάσεις.
Αυτό το κρασί, το κρασί των 8, κάνει θράυση σας λέω. Διότι είμαστε πολλές τελικά οι μαμάδες που περιμένουμε πως και πως το βράδυ, όταν το βλαστάρι μας θα κοιμηθεί ή θα το αναλάβει ο μπαμπάς του (όπως συμβαίνει στη δική μας περίπτωση) και θα βάλουμε ένα ποτήρι κρασί αναζητώντας τρόπους να επαναφορτιστούμε. Στην υγεία μας λοιπόν και την επόμενη φορά που θα βρεθούμε θα κλείσουμε συνομωτικά το μάτι και θα ανοίξουμε την κουβέντα ρωτώντας “Sauvignon Blanc ή Αγιωργίτικο;”.

Η Μαρία Δήμου είναι Φυσικός (απόφοιτος του Πανεπιστημίου Αθηνών). Μετά τη Φυσική, παρακολούθησε μαθήματα οινολογίας (Τμήμα Οινολογίας, ΤΕΙ Αθηνών) και μετεκπαιδεύτηκε στη διοίκηση, στο μάρκετινγκ και στη γευσιγνωσία κρασιών (OIV Master of Science in Wine Management).

Cine Thision- Best in the world !

Going to outdoor movies in Greece in the summer is a must-live experience. If you combine that with the Acropolis view from Cine Thisio you can easily understand why according to CNNGo Cine Thisio is the best movie theater in the world among a selection of 10 special movie theaters around the globe.
Cine Thisio -built in 1935 - is the oldest summer movie theater in Athens and is located at the roots of the Acropolis.

Do not forget to ask for the home made sour cherry juice or if you prefer instead some "mesedes" you can try the cheese-pie or even tatse the famous "avgotaraho" (Mugil cephalus roe) from Messologi with some tsipouro.
So next time you are in Athens in summer don't forget to pay a visit - no matter what the movie is- the experience is unique.

Let's talk about Extra Virgin Olive Oil

The olive tree is native to the Mediterranean basin and the origin of the wild olive tree was probably Asia Minor; nevertheless it was probably in Crete that the olive tree was first cultivated. Olive oil is the de facto cooking oil in Mediterranean and it is one of the key elements of the famous Mediterranean diet.

From http://www.italialiving.com/ portal

Greece has by far the highest per capita consumption of extra virgin olive oil and is 3rd in world production. The tradition of olive oil in Greece goes back to 2500 B.C. and still today the methods of cultivation and oil extraction have not changed dramatically, leading to relatively low yield in comparison with Spain and Italy which are the biggest world producers.

According to the International Olive Council "Virgin olive oils are the oils obtained from the fruit of the olive tree solely by mechanical or other physical means under conditions, particularly thermal conditions, that do not lead to alterations in the oil, and which have not undergone any treatment other than washing, decantation, centrifugation and filtration." In addition Extra Virgin Oil must have a free acidity, expressed as oleic acid, of not more than 0.8 grams per 100 grams".

The consumption of monounsaturated fats (olive oil) has been linked with various health benefits. Although it is hard to prove these assumptions in a scientific cause and effect pattern, all experts agree that olive oil consumption is not known to cause any health issues and has potentially significant positive effects on one's health. Actually the "European Food Safety Authority" has recently advised that olive oil polyphenol consumtpion can protect the LDL particles from oxidative damage. All recent studies are focusing on the polyphenol content of Extra Virgin Oil, since these antioxidants seem to be the root of its health value. Polyphenols actually exist in many other "health foods" like red wine, coffee, cocoa which have been taking credit during the recent years for their antioxidizing protection.

So how can we tell if extra olive oil is of good quality and rich in polyphenols?

• regarding the acidity this can be only decided by laboratory quantification tests but this is rarely an issue for brand products which must always bear the acidity level on their label.
• the flavor and aroma of extra virgin oil must be evident and this should smell like grass or "smashed" olives.
• polyphenol content can be measured in the lab, but can also be judged by spicy and bitter taste. So do not forget - if the oil is spicy or bitter is not bad, is just rich in polyphenols and this is the taste you should look for. Traditionally this was called "Agoureleo" or "Akago" in Greece which was usually of cloudy appearance and well known for its health benefits. The above names in Greek mean that it was done by green (unripe) olives or processed without hot water. (We now know that both factors - maturity of the olive fruit and heat are critical in extracting the maximum amount of polyphenols from olive oil).
• Olive Oil is very delicate and prone to oxidization so it must be consumed in 6-15 months, so always look for "fresh" extra virgin oil and store avoiding light, heat and contact with air.

Recently several Greek producers are trying to forward their production to international markets. We have noticed a few of them for their distinctive quality and effort:

"Eleia" has recently started its marketing campaign with this impressive design, but is above all a spicy and bitter Agoureleo really worthy of your salads. It is pricy also, but the design and quality of the product make it a fair deal.

Latzimas from Crete is also an exceptional cloudy extra virgin olive oil that can be found in Greece and abroad with certification for most international markets. Really spicy and at an affordable price for ordinary use.

Altis is also one of the 2 major companies in the domestic Greek market. Altis Agoureleo is its flagship product and is really apart from the rest of the Altis products.  Altis Agoureleo is keeping a constant quality for several years now and comes at a price that makes sense for every day use.

I will try to follow up soon with new flavors and labels we taste. In the meantime these are a few interesting sites on olive oil for further reading.

IOC
Wikipedia
Olive oil Source

Ο Γιώργος: Ήταν ένας γάτος, μαύρος πονηρός…

 Εν μέσω κρίσης εγώ βολτάρω σαν παλαβή στην Αθήνα… Ανακαλύπτω μέρη, εικόνες, μυρωδιές και γεύσεις που δεν ήξερα μέχρι σήμερα ή που είχα αρχίσει να ξεχνάω… Αγαπημένος μου προορισμός είναι συχνά το Παγκράτι κ’ ειδικά η περίφημη Πλατεία Προσκόπων και οι γύρω δρόμοι. Καφετέριες, μπαράκια, ταβερνάκια, εστιατόρια, σινεμά… Απ’ όλα έχει αυτή η γειτονιά!!! Μετακόμισε σχετικά πρόσφατα και η φιλενάδα μου, το «Χαϊβάνι» μου, εκεί και που με χάνεις που με βρίσκεις όλο εκεί τριγυρνάω… 

Που καλύτερα για να τσικνίσουμε με την παρέα λοιπόν;

Η αλήθεια είναι πως μέρες πριν είχαμε αρχίσει να συζητάμε για το που θα πάμε την τσικνοπέμπτη. Μιας και είμαστε λίγο mix-and-match παρεάκι, με διαφορετικές δουλειές και ωράρια, φτάνει Τετάρτη πια για να καταλήξουμε στον τελικό αριθμό των συμμετεχόντων.

Έχουμε στην άκρη του μυαλού το Παγκράτι, όμως αρχικά τηλεφωνούμε σε διάφορα wanna go μοδάτα στέκια κρεοφαγίας και όλα είναι fully booked. Το χαϊβάνι όμως έχει φαεινή ιδέα κ’ μας ξελασπώνει! Να πάμε σε ταβερνείο στην Πλατεία Προσκόπων κ’ συγκεκριμένα στον «Γιώργο».

«Ο Γιώργος» είναι από τις πιο παλιές ταβέρνες της περιοχής. Ένα παλιό κοσμικό μαγαζί (πρώην καμπαρέ «Μαύρος Γάτος») που σήμερα είναι μια απλή πλην τίμια ταβέρνα. Φτάνουμε εκεί κατά τις 21:15 κ’ ο φιλικός ιδιοκτήτης μας οδηγεί στο τραπέζι μας. Μενού φυσικά δεν υπάρχει και η γλυκιά μελαχρινή σερβιτόρα είναι αυτή που θα μας ενημερώσει για τα πιάτα ημέρας: σαλάτες, ορεκτικά, της ώρας και μαγειρευτά.

Ups:

1)    Τίμιο κ’ αρκετά νόστιμο φαγητό, σε φιλικές τιμές. Παραγγείλαμε: χωριάτικη σαλάτα, χόρτα, κολοκυθάκια τηγανιτά, μελιτζάνες τηγανιτές, πατάτες τηγανιτές, τυρί σαγανάκι, φάβα, τζατζίκι, τυροκαυτερή, 2 μερίδες συκώτι, 1 μερίδα κοτόπουλο φιλέτο, 1.2 kg παϊδάκια, 1.5 lt χύμα κοκκινέλι, 2 πανεράκια ψωμί και κέρασμα χαλβάς σιμιγδαλένιος. Σύνολο λογαριασμού για έξι άτομα στα 124 ευρώ. Όχι άσχημα, ε;

2)    Οι τοιχογραφίες. Διακόσμηση μιας άλλης εποχής, με έναν κουστουμαρισμένο μαύρο γάτο να μοστράρει δίπλα σε χορεύτριες του can-can. Ο ζωγράφος είχε σίγουρα επιρροές από τον Toulouse-Lautrec και την ατμόσφαιρα του Moulin Rouge. Από σχετικά άρθρα, μαθαίνω πως οι τοιχογραφίες έχουν διασωθεί από την εποχή που το μέρος ήταν καμπαρέ. Δημιουργός ο παλιός ζωγράφος και θαμώνας του καμπαρέ Μιχαήλ Παπαγεωργίου – Doris.

3)    Το αφεντικό. Ένας καλόκαρδος κ’ γελαστός Ηπειρώτης που μας ζήτησε συγνώμη την ώρα που φεύγαμε για τις όποιες καθυστερήσεις.

4)    Η γελαστή σερβιτόρα. Μας εξυπηρέτησε όσο πιο γρήγορα μπορούσε (Τσικνοπέμπτη γάρ κ’ το μαγαζί ήταν full) κ’ μας βοήθησε να παραγγείλουμε «με μέτρο». Όταν είδε πως είχαμε επιλέξει πολλά ορεκτικά δεν μας άφησε να παραγγείλουμε πολλά  παϊδάκια.  Οι δύο έτεροι άρρενες σερβιτόροι επιδέχονται βελτίωσης… Χαμογελάστε μας λίγο παρακαλώ!!!

Downs:

1)    Λεπτομέρειες σε κάποια από τα εδέσματα. Το τζατζίκι ήταν κάπως νερουλό κ’ έλειπε το αλατάκι από τα τηγανιτά.

2)    Το χύμα κοκκινέλι. Το «καλό κοκκινέλι», αυτό που φέρνει ο μαγαζάτορας από το χωριό του όπως λέει, μάλλον τέλειωσε γρήγορα χθες. Το πρώτο κιλό που ήπιαμε ήταν από το «καλό», όμως το περιεχόμενο της δεύτερης κανάτας που ήρθε στο τραπέζι μας ήταν σαφώς υποδεέστερο.  

Θα ξαναρθούμε για να δοκιμάσουμε και τα μαγειρευτά σου Κε Γιώργο… Meowwww…

Ο Γιώργος (πρώην Μαύρος Γάτος), Πολέμωνος 4, Παγκράτι, Τηλ.: 210 7236 903


Tips from Foursquare Users

Le vin, il naît, puis il vit, mais point ne meurt en l'homme il survit"
BARON PHILIPPE DE ROTHSCHILD-1902-1988.
Άιντε στη υγειά μας! Κι αν εγώ κόψω το κρασί, για σένα αγάπη μου χρυσή, να μου τρυπήσεις τη μύτη...

Βασίλαινας: Με όνομα βαρύ σαν ιστορία…

Διαβάζω άρθρα για το «Βασίλαινας» όταν ξεπροβάλλει ο πατέρας μου στην πόρτα του δωματίου. «Έχεις δουλειά;» με ρωτάει. «Όχι πολλή» του απαντώ και αρχίζω να του λέω γι’ αυτό το μαγαζί που είναι στον Πειραιά κ’ βλέπω να με κοιτάει εκστασιασμένος… «Υπάρχει ακόμα αυτή η ταβέρνα;» μου λέει. Τον ρωτάω από πού το γνωρίζει και μου απαντά με απόλυτα φυσικό τρόπο: «Στα 500 μέτρα από την ταβέρνα φεύγουν τα καράβια για Κρήτη παιδί μου. Ξέρεις πόσες φορές έχω φάει εκεί πριν πάρω το καράβι για το Ηράκλειο; Από όταν ήμουν στην Σχολή Ευελπίδων ακόμα.». Συγκινούμαι… Ο πατέρας μου, 85 χρονών σήμερα, και εγώ στα 30 φεύγα μου, έχουμε επισκεφθεί με 50-60 χρόνια διαφορά το ίδιο μέρος και έχουμε γευτεί παρόμοιες νοστιμιές…

Πως ένα μαγαζί περνάει στην ιστορία λοιπόν; Μάλλον στο «Βασίλαινας» έχουν βρει τον τρόπο, καθώς το καλοκαίρι που μας πέρασε έκλεισε 90 χρόνια συνεχούς λειτουργίας.

Αυτή η ιστορική «μπακαλοταβέρνα» που άνοιξε το 1920 ο παππούς Θανάσης μαζί με την γιαγιά Ειρήνη, σέρβιρε νόστιμο, ταπεινό, σπιτικό φαγητό στους Πειραιώτες εργάτες των γύρω εργοστασίων. Με το πέρασμα του χρόνου αναλαμβάνει ο γιος Γιώργος, και τις δεκαετίες του ’60 κ’ ‘70, αυτό το στέκι των ανθρώπων του μόχθου γίνεται σημείο αναφοράς και για λόγιους, καλλιτέχνες κ’ πολιτικούς της εποχής. Διαβάζω στο site τους το λεύκωμα του «Βασίλαινας» και ανατριχιάζω… Σερ Ουίνστον Τσώρτσιλ, Σεφέρης, Μινωτής, Καζάν, Χατζιδάκις, Κοτοπούλη… Αυτοί και πόσοι άλλοι ακόμα να πέρασαν από τα τραπέζια του…

Το τιμόνι είναι τώρα στα χέρια του εγγονού Θανάση, ο οποίος έχει μεταμορφώσει την παλιά ταβέρνα σε ένα κομψό εστιατόριο που σερβίρει υποδειγματική νέα ελληνική κουζίνα.

Πρώτη φορά επισκέφτηκα  το «Βασίλαινας» τον Ιούνιο του 2011. Με αφορμή τα 90 χρόνια λειτουργίας σέρβιραν ένα επετειακό μενού 15 πιάτων στα 29 ευρώ.  Τον μαριναρισμένο γαύρο που έλιωνε στο στόμα κ’ την γεύση της διάφανης σχεδόν ψαρόσουπας τα θυμάμαι ακόμα. Πέρασε καιρός από το καλοκαίρι κ’ ήρθε η ώρα να ξαναπάμε εκεί με αφορμή μια βραδιά γευσιγνωσίας οίνου, με πολυποικιλιακά κρασιά από το Κτήμα ΚΥΡ ΓΙΑΝΝΗ.

                        Το degustation 5 πιάτων μενού είχε ως εξής:

Σαλάτα με mache, φύτρες, φιλέτα εσπεριδοειδών, αρωματικά βότανα και κατίκι

Σαμαρόπετρα  2011 (ροδίτης-sauvignon blanc)

 Καρπάτσιο από μυλοκόπι, με γάλα καρύδας, ginger και λεμόνι  

Τέσσερις Λίμνες  2010 (chardonnay-gewürztraminer)

 Χειροποίητα ζυμαρικά με ραγού από μοσχάρι       

Γιανακοχώρι 2008 (merlot-ξινόμαυρο)

Ψητό γουρουνόπουλο, με μανιτάρια  porcini, Portobello, pleurotus, τσίπς πατάτας, πουρέ σελινόριζας και πιπεράτη σάλτσα  

Δυο Ελιές  2008 (syrah-merlot-ξινόμαυρο)

Μπαμπά με παγωτό βανίλια και καραμελωμένους ξηρούς καρπούς

Νέκταρ 2006 ΕΟΣ ΣΑΜΟΥ (Muscat a petit grain)

Ups:

1)    Εξαιρετική σχέση ποιότητας-τιμής!!!  Αυτό φαίνεται τόσο από το à la carte μενού όσο και από το degustasion menu (30 ευρώ για μενού 10 πιάτων). Για την βραδιά της γευσιγνωσίας οίνου το κόστος ήταν 35 ευρώ το άτομο για μενού 5 πιάτων συνοδεία 5 ποτηριών κρασί.

2)    Το μενού. Ελαφρώς «πειραγμένη» ελληνική κουζίνα. Εξαιρετικές πρώτες ύλες και ωραίες ιδέες από τον νεαρό και πολλά υποσχόμενο chef Ρενάτο Μεκόλι. Το καρπάτσιο από μυλοκόπι που γευτήκαμε χθες ήταν απλά τέλειο…

3)    Το ντεκόρ της χειμερινής αίθουσας. Μ’ αρέσει η απλή και συνάμα κομψή διακόσμηση της σάλας. Τραπέζια και καρέκλες στο καφέ του μαονιού συνδυασμένο άψογα με το βιομηχανικό γκρι χρώμα στους τοίχους, τις ασπρόμαυρες ταπετσαρίες που αναπαριστούν τα ράφια του παλιού μπακάλικου  και τις κόκκινες λεπτομέρειες στο ντεκόρ.  Κόκκινα τενεκεδάκια του πελτέ στα ράφια, κόκκινα καλώδια στα φωτιστικά, και κόκκινα καδράκια στους τοίχους.

4)    Ο διακριτικός φωτισμός.

5)    Το service. Tόσο γελαστούς κ’ ευγενικούς σερβιτόρους δεν βρίσκεις εύκολα πια….

Downs:

1)       Χμμμμ… Ψάχνω κάτι να βρώ… Ίσως κάποια πιάτα να είναι λιγότερο δυνατά από κάποια άλλα (πχ. Καρπάτσιο από μυλοκόπι VS  Χειροποίητα ζυμαρικά με ραγού από μοσχάρι = 1 - 0).

Overall εκτίμηση της βραδιάς; Θα πηγαίνουμε στο «Βασίλαινας» ξανά και ξανά και ξανά…

Βασίλαινας (Αιτωλικού 72, Πειραιάς), Τηλ.: 210 4612 457

Tips from Foursquare Users

ERGON - Traditional Greek delicacies

There is a growing movement of Traditional Greek food stores expanding in Greece. Fortunately several of these attempts are finally looking beyond the borders of Greece and offer their products to foreign markets either via local points of presence and in several cases via e-shops. We are going to dig further into this in the months ahead. We are presenting today one of these attempts from 2 young people from Thessaloniki in northern Greece. The company named ERGON (In Greek ΕΡΓΟΝ: means action or project) has ~ 300 points of presence in Greece and abroad. Notably this includes shops in France, UK, Belgium, Luxemburg, Germany, Cyprus, Polland and Serbia. So don't miss to try out products with their label - that are carefully selected directly from the local producers.