Ο Γιώργος: Ήταν ένας γάτος, μαύρος πονηρός…

 Εν μέσω κρίσης εγώ βολτάρω σαν παλαβή στην Αθήνα… Ανακαλύπτω μέρη, εικόνες, μυρωδιές και γεύσεις που δεν ήξερα μέχρι σήμερα ή που είχα αρχίσει να ξεχνάω… Αγαπημένος μου προορισμός είναι συχνά το Παγκράτι κ’ ειδικά η περίφημη Πλατεία Προσκόπων και οι γύρω δρόμοι. Καφετέριες, μπαράκια, ταβερνάκια, εστιατόρια, σινεμά… Απ’ όλα έχει αυτή η γειτονιά!!! Μετακόμισε σχετικά πρόσφατα και η φιλενάδα μου, το «Χαϊβάνι» μου, εκεί και που με χάνεις που με βρίσκεις όλο εκεί τριγυρνάω… 

Που καλύτερα για να τσικνίσουμε με την παρέα λοιπόν;

Η αλήθεια είναι πως μέρες πριν είχαμε αρχίσει να συζητάμε για το που θα πάμε την τσικνοπέμπτη. Μιας και είμαστε λίγο mix-and-match παρεάκι, με διαφορετικές δουλειές και ωράρια, φτάνει Τετάρτη πια για να καταλήξουμε στον τελικό αριθμό των συμμετεχόντων.

Έχουμε στην άκρη του μυαλού το Παγκράτι, όμως αρχικά τηλεφωνούμε σε διάφορα wanna go μοδάτα στέκια κρεοφαγίας και όλα είναι fully booked. Το χαϊβάνι όμως έχει φαεινή ιδέα κ’ μας ξελασπώνει! Να πάμε σε ταβερνείο στην Πλατεία Προσκόπων κ’ συγκεκριμένα στον «Γιώργο».

«Ο Γιώργος» είναι από τις πιο παλιές ταβέρνες της περιοχής. Ένα παλιό κοσμικό μαγαζί (πρώην καμπαρέ «Μαύρος Γάτος») που σήμερα είναι μια απλή πλην τίμια ταβέρνα. Φτάνουμε εκεί κατά τις 21:15 κ’ ο φιλικός ιδιοκτήτης μας οδηγεί στο τραπέζι μας. Μενού φυσικά δεν υπάρχει και η γλυκιά μελαχρινή σερβιτόρα είναι αυτή που θα μας ενημερώσει για τα πιάτα ημέρας: σαλάτες, ορεκτικά, της ώρας και μαγειρευτά.

Ups:

1)    Τίμιο κ’ αρκετά νόστιμο φαγητό, σε φιλικές τιμές. Παραγγείλαμε: χωριάτικη σαλάτα, χόρτα, κολοκυθάκια τηγανιτά, μελιτζάνες τηγανιτές, πατάτες τηγανιτές, τυρί σαγανάκι, φάβα, τζατζίκι, τυροκαυτερή, 2 μερίδες συκώτι, 1 μερίδα κοτόπουλο φιλέτο, 1.2 kg παϊδάκια, 1.5 lt χύμα κοκκινέλι, 2 πανεράκια ψωμί και κέρασμα χαλβάς σιμιγδαλένιος. Σύνολο λογαριασμού για έξι άτομα στα 124 ευρώ. Όχι άσχημα, ε;

2)    Οι τοιχογραφίες. Διακόσμηση μιας άλλης εποχής, με έναν κουστουμαρισμένο μαύρο γάτο να μοστράρει δίπλα σε χορεύτριες του can-can. Ο ζωγράφος είχε σίγουρα επιρροές από τον Toulouse-Lautrec και την ατμόσφαιρα του Moulin Rouge. Από σχετικά άρθρα, μαθαίνω πως οι τοιχογραφίες έχουν διασωθεί από την εποχή που το μέρος ήταν καμπαρέ. Δημιουργός ο παλιός ζωγράφος και θαμώνας του καμπαρέ Μιχαήλ Παπαγεωργίου – Doris.

3)    Το αφεντικό. Ένας καλόκαρδος κ’ γελαστός Ηπειρώτης που μας ζήτησε συγνώμη την ώρα που φεύγαμε για τις όποιες καθυστερήσεις.

4)    Η γελαστή σερβιτόρα. Μας εξυπηρέτησε όσο πιο γρήγορα μπορούσε (Τσικνοπέμπτη γάρ κ’ το μαγαζί ήταν full) κ’ μας βοήθησε να παραγγείλουμε «με μέτρο». Όταν είδε πως είχαμε επιλέξει πολλά ορεκτικά δεν μας άφησε να παραγγείλουμε πολλά  παϊδάκια.  Οι δύο έτεροι άρρενες σερβιτόροι επιδέχονται βελτίωσης… Χαμογελάστε μας λίγο παρακαλώ!!!

Downs:

1)    Λεπτομέρειες σε κάποια από τα εδέσματα. Το τζατζίκι ήταν κάπως νερουλό κ’ έλειπε το αλατάκι από τα τηγανιτά.

2)    Το χύμα κοκκινέλι. Το «καλό κοκκινέλι», αυτό που φέρνει ο μαγαζάτορας από το χωριό του όπως λέει, μάλλον τέλειωσε γρήγορα χθες. Το πρώτο κιλό που ήπιαμε ήταν από το «καλό», όμως το περιεχόμενο της δεύτερης κανάτας που ήρθε στο τραπέζι μας ήταν σαφώς υποδεέστερο.  

Θα ξαναρθούμε για να δοκιμάσουμε και τα μαγειρευτά σου Κε Γιώργο… Meowwww…

Ο Γιώργος (πρώην Μαύρος Γάτος), Πολέμωνος 4, Παγκράτι, Τηλ.: 210 7236 903


Tips from Foursquare Users