Wednesday, January 11, 2012

Cucina Povera - comfort food


Τελευταία φορά πήγα στο Cucina Povera πριν από 3 εβδομάδες με γυναικοπαρέα. Πέρασα ωραία για άλλη μια φορά κ’ είπα στον εαυτό μου πως πρέπει να το επαναλάβω σύντομα.
Κανονίζω λοιπόν χθες μάζωξη για 6 φίλους. Ένα group «multi-culti» (άνδρες-γυναίκες, κομπιουτεράδες-οικονομολόγοι-συγγραφείς-δικηγόροι) με κοινό παρονομαστή την αγάπη για το «καλό» φαγητό. Φαγητό προσεγμένο, ψαγμένο και φυσικά νόστιμο.
Αρχίσαμε το γευστικό μας ταξίδι με βελούδινη μανιταρόσουπα με κάστανο κ’ φρυγανισμένο ψωμάκι με κατσικίσιο τυρί στο πλάι. Συνεχίσαμε με τα ορεκτικά:  νόστιμη σαλάτα άσπρο-κόκκινο λάχανο, μπέικον φλούδες τυριού κ’ οξύμελι, δροσερή τερίν κοτόπουλου, ονειρεμένη παντζαροσαλάτα με ζεστό κατσικίσιο τυρί, ορτύκια με μπέικον, ψητά λαχανικά και πουρέ σελινόριζας (λίγο κρύα για τα γούστα μου τα ορτύκια).
Προχωρήσαμε με τα κυρίως (περιττό να πω πως έχουμε αρχίσει να φουσκώνουμε πριν φτάσουμε στα κυρίως, μιας και όλες οι μερίδες είναι γενναίες σε αυτό εδώ το μαγαζί): Πάπια με γλυκόξινη σάλτσα, βύσσινα, λάχανο τουρσί κ’ άψογες baby πατατούλες αρωματισμένες με δεντρολίβανο.  Φραγκόκοτα με σάλτσα πορτοκάλι, κρεμμύδια τυλιχτά με μπέικον κ’ πουρέ σελινόριζας (αυτός ο πουρές είναι όλα τα λεφτά). Ζουμερό μυλοκόπι κ’ σολομός με λαχανικά στην λαδόκολλα. Μπακαλιάρος με exceptionnel ρεβυθάδα (η ρεβυθάδα τα «σπάει»).  
Τελειώσαμε με τα γλυκά μας: υπέροχη ζεστή τάρτα αχλαδιού με σάλτσα butterscotch κ’ παγωτό βανίλια (Chapeau!), προφιτερόλ γεμιστά με παγωτό καραμέλα να κολυμπούν μέσα σε sauce bitter σοκολάτας (λιποθυμώ…) και δροσερό μιλφέιγ με κρέμα μανταρινιού κ’ παγωτό σοκολάτας.
Είναι περασμένα μεσάνυχτα όταν αποχωρούμε από το Cucina Povera, με βαρύ στομάχι αλλά με ανάλαφρη καρδιά κ’ χαμογελαστά πρόσωπα…
Ήρθε η ώρα λοιπόν για τον απολογισμό της χθεσινής βραδιάς!!!
Ups:
1)       Η σχέση ποιότητας-τιμής.  Παραγγείλαμε 6 πρώτα, 3 ορεστικά, 6 κυρίως, 3 γλυκά και 2 μπουκάλια κρασί κ’ πληρώσαμε 42 ευρώ το άτομο. Βέβαια, τώρα με την κρίση θα μπορούσαν να κατεβάσουν λίγο τις τιμές στα κυρίως (ο μέσος όρος είναι τα 15 ευρώ).
2)       Το μενού αλλάζει σχεδόν καθημερινά μιας και ο chef διαμορφώνει το μενού του ανάλογα με τα φρέσκα υλικά που υπάρχουν την τρέχουσα περίοδο στην αγορά. Thumbs Up για τον chef Κλεομένη Ζουρνατζή !!!
3)       Η κάβα κ’ ο sommelier Γιάννης Καϋμενάκης. Πάνω από 300 ετικέτες από Ελλάδα, Γαλλία, Ιταλία κ’ Ισπανία. Viva il Mediterraneo!!!
4)       Το ντεκόρ. Μ’ αρέσει απίστευτα που χρησιμοποιούν βότανα στην διακόσμηση του μαγαζιού. Ματσάκια ρίγανης, ξύλα κανέλλας και φύλλα δάφνης δεμένα περίτεχνα με χρωματιστές κορδέλες, να κρέμονται από την οροφή και από την κουπαστή στα κάγκελα του παταριού κ’ της εσωτερικής σκάλας.
5)       Ο διακριτικός φωτισμός.
6)       Ο σερβιτόρος απάντησε αμέσως σε απορία μας σχετικά με συστατικό της μανιταρόσουπας (horseradish ή ginger, ε?). Η συνεργασία μεταξύ chef κ’ service, δείχνει σεβασμό στον πελάτη κ’ αγάπη για αυτό που κάνουν.
Downs:
1)       Ο κακός εξαερισμός/κλιματισμός. Αν τύχει και κάτσεις κάτω από κλιματιστικό θα «φουντώσεις».
2)       Μερικά πιάτα είναι λίγο πιο αδύναμα από άλλα.

Allora ci vediamo presto “Cucina Povera”.

Cucina Povera (Ευφορίωνος 13 & Ερατοσθένους, Παγκράτι), Τηλ. 210 7566 008

Tips from Foursquare Users:

1 comment:

  1. Θα συμφωνήσω ειδικά στο σχόλιο για την τιμή, όχι τόσο για την σύγκριση με τον ανταγωνισμό (εκεί μάλλον κερδίζει με ελάχιστους να ακολουθούν), αλλά γιατί κάποια στιγμή πρέπει να συνέλθουμε όλοι με τις τιμές, δεν είμαστε Λονδίνο! Η συνολικη αποτιμήση: αξίζει να ξαναπάς.

    ReplyDelete