Gourmet-zou (or zoo?): Μικρό οδοιπορικό στην Μυτιλήνη: Ούζο-κατάνυξη…

Παναγιά Γοργόνα

Λίγο μετά το Πάσχα επισκέφθηκα την Μυτιλήνη. Είχα να πάω στο νησί από το 2003 που έγινα νονά και βάφτισα τον Λαμπρούλη μου. Πότε πέρασαν 9 χρόνια από τότε, ούτε που το κατάλαβα… Έφτασα με πτήση της Aegean το βράδυ της Πέμπτης 19 Απριλίου και οι κουμπάροι μου, μαζί με τα πιτσιρίκια με περίμεναν στο αεροδρόμιο. Κάναμε μια ολιγόωρη νυχτερινή βόλτα στην πόλη της Μυτιλήνης και καταλήξαμε για σουβλάκια στον «Παράσχο», «το πιο γνωστό και καλό σουβλάκι της πόλης» όπως λένε οι ντόπιοι. Ήλπιζα πως θα πίναμε ουζάκι από το πρώτο βράδυ στο νησί, όμως σουβλάκι και ούζο δεν πάνε, και έτσι, αυτή η μοναδική «γλυκανισένια» γεύση έμεινε μόνο στο μυαλό μου για το βράδυ εκείνο. Τι κρίμα…

Είχε πάει πια 23:00 όταν ξεκινήσαμε για τον Μόλυβο (Μήθυμνα). Ο κουμπάρος έχει καταγωγή από εκεί και για τις 3 μέρες που θα έμενα στο νησί η αφετηρία μου θα ήταν ο Μόλυβος. Κατευθυνθήκαμε προς το βορειοδυτικό μέρος του νησιού αλλά ήταν νύχτα και δεν μπορούσα να απολαύσω την διαδρομή. Έτσι βολεύτηκα στο πίσω μέρος του mini-bus και λαγοκοιμήθηκα για λίγο μαζί με τα μικρά… Την ώρα που πλησιάζαμε στον Μόλυβο ήμουν ευτυχώς ξύπνια. Είδα το κάστρο της αρχαίας πόλης της Μύθημνας φωτισμένο ολόγυρα και ξαναθυμήθηκα έναν από τους λόγους για τους οποίους μ’ αρέσει τόσο αυτό το νησί.

Στο σταυροδρόμι, ή στο «σταυρί», όπως λέγεται από τους ντόπιους, στρίψαμε για Εφταλού με τελικό μας προορισμό το ξενοδοχείο «Sunrise Resort Hotel». Αφού αποχαιρέτησα τους φίλους μου, βολεύτηκα στο δωμάτιο μου και μετά από ένα γρήγορο douche χάθηκα στην αγκαλιά του king size bed μου. Τι απόλαυση Θεέ μου!!!

Κατά τις 10:00 το πρωί πετάχτηκα από το κρεβάτι μου σαν ελατήριο. Έφτιαξα ένα καφέ στα γρήγορα και ετοιμάστηκα σε χρόνο dt για τα δικά μου δεδομένα. Ήπια μια γουλιά και άρχισα να χαζεύω από την μπαλκονόπορτα την υπέροχη θέα στην Εφταλού και στο Αιγαίο Πέλαγος. Μέχρι και τα παράλια της Μικράς Ασίας φαίνονται από το ξενοδοχείο! Το Sunrise έδειχνε πολύ όμορφο στο φως της μέρας και η πέτρινη επένδυση του σε τοίχους και σοκάκια, σε συνδυασμό με τα κόκκινα κεραμίδια, σου θύμιζαν κάτι από τον γοητευτικό οικισμό του Μόλυβου.

Γύρω στις 11:00 άκουσα να μου κορνάρουν. Το αυτοκίνητο μας ήταν έξω από το bungalow και με περίμενε! Η οικογένεια Σαμιώτη-Χαβουτσιώτη εκτός από το «Sunrise Resort Hotel» έχει στην ιδιοκτησία της και την εταιρία ενοικίασης αυτοκινήτων «BEST». Μεγάλη ευκολία όταν με ένα μόνο τηλεφώνημα το αυτοκίνητο της επιλογής σου σε περιμένει έξω από την πόρτα του δωματίου σου. Ειδικά όταν έρχεσαι στο νησί για λίγες μέρες όπως εγώ και δεν θες να χάνεις χρόνο για τίποτα άλλο παρά μόνο για να βολτάρεις! Για τρεις ολόκληρες μέρες δεν μαζεύτηκα μέσα!!! Έφευγα από το δωμάτιο μου στις 11:00 περίπου το πρωί και γύρναγα μετά τις 1:00 το επόμενο πρωί… Έτσι, αν και η διαμονή μου στο νησί ήταν σχετικά μικρή, πρόλαβα να δω αρκετά μέρη.

Αν βρεθείτε και εσείς για λίγες μόνο μέρες στην Μυτιλήνη (και κυρίως στο βόρειο τμήμα του νησιού) μην χάσετε:

1) Την περιοχή της Σουράδας στην πόλη της Μυτιλήνης. Μια πρωινή βόλτα ανάμεσα στα πολυπληθή και καλοδιατηρημένα αρχοντικά αρκεί για να σε ταξιδέψει στην αρχιτεκτονική του 19^ο αιώνα.

2) Το κάστρο της αρχαίας πόλης της Μύθημνας και τον παραδοσιακό οικισμό του Μόλυβου. Ανεβείτε απόγευμα στον κάστρο και μετά κατηφορίστε για βόλτα στα δαιδαλώδη σοκάκια του οικισμού. Επισκεφτείτε την Σχολή Καλών Τεχνών (στεγάζεται στο παλιό αρχοντικό Κομνηνάκη-Κράλλη) και το σούρουπο καθίστε στην αυλή του ναού του Αγίου Παντελεήμονα και απολαύστε τη θέα την ώρα που ο ήλιος βυθίζεται στην θάλασσα. Μαγεία!!! Στην συνέχεια να πάρετε τον δρόμο για το γραφικό λιμανάκι με τις ταβέρνες κ’ τα ουζερί. Διαλέξτε ένα τραπέζι πάνω στο κύμα και δοκιμάστε φυσικά ούζο και θαλασσινές λιχουδιές. Σε αυτή μου την επίσκεψη ήπια Ούζο ΚΕΦΙ, Ούζο ΣΑΜΑΡΑ και Ούζο ΠΙΤΣΙΛΑΔΗ. Cheers!!!

3) Την Πέτρα και την Παναγιά την Γλυκοφιλούσα. Η μοναδική αυτή εκκλησία βρίσκεται στην κορυφή του βράχου της Πέτρας (ύψους περίπου 40 μέτρων) και για φτάσεις στον ναό πρέπει να ανέβεις 114 σκαλιά. Η συγκίνηση που θα νιώσει όποιος την επισκεφθεί είναι εφάμιλλη με αυτή της απίθανης θέας. Μην το χάσετε!

4) Το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας και το πάρκο του Απολιθωμένου Δάσους της Λέσβου. Το μουσείο από μόνο του είναι ένας αρκετά καλός λόγος για να επισκεφτεί κανείς το νησί! Μου έκαναν φοβερή εντύπωση τα εκθέματα, η οργάνωση κ’ το άκρως καταρτισμένο προσωπικό. Μετά την επίσκεψη στο μουσείο περάστε από το υπέροχο ψαροχώρι του Σιγρίου και ατενίστε τους ανεμοδαρμένους του όρμους. Φεύγοντας από το Σίγρι κάντε μια στάση στον ημιορεινό οικισμό της Άντισσας και καθίστε για καφέ ή φαγητό στο Café-Restaurant «Το Κάτι Άλλο» στην πλατεία του χωριού. Η ιδιοκτήτρια του cafe είναι μια χαμογελαστή νέα γυναίκα που ξέρει καλά τι σημαίνει ελληνική φιλοξενία… Αφού γεμίσετε τις μπαταρίες σας στην Άντισσα κάντε τον κόπο και ανεβείτε μέχρι το Μοναστήρι του Υψηλού. Στην κορυφή του βουνού Όρδυμνος, που δεσπόζει στη δυτική Λέσβο, βρίσκεται το φρουριακής αρχιτεκτονικής βυζαντινό μοναστήρι, που είναι αφιερωμένο στον Άγιο Iωάννη το Θεολόγο. Πολεμίστρες και πυργοειδή κελιά σε μοναστήρι? Μοναδικό!!!

5) Τον Μανταμάδο. Να προσκυνήσετε στην μονή του Ταξιάρχη και αφού γευτείτε λουκουμάδες από το κυλικείο του ναού να επισκεφτείτε τα ονομαστά τυροκομεία του Μανταμάδου. Λαδοτύρι forever!

6) Την μικροσκοπική Σικαμινιά και το επίνειο της. Η καταπράσινη, γεμάτη ρεματιές γενέτειρα του Στρατή Μυριβήλη βρίσκεται στην πλαγιά του όρους Λεπέτυμνος και προσφέρει απέραντη θέα στο Βόρειο Αιγαίο. Η Σκάλα Συκαμινιάς ξεχωρίζει για το εκκλησάκι της Παναγιάς Γοργόνας και το πανέμορφο λιμανάκι της. Την ημέρα που επισκεφτήκαμε την Σκάλα, γευματίσαμε στο εστιατόριο «Ανεμόεσσα» που βρίσκεται απέναντι από τον βράχο της Παναγιάς της Γοργόνας. Χαρακτηριστικό της «Ανεμόεσσας» το ενυδρείο με τους ζωντανούς αστακούς. Ποιο φρέσκο ψάρι δεν γίνεται!

7) Τις ιαματικές πηγές στην λουτρόπολη της Θέρμης (στο ανατολικό μέρος του νησιού). Πάνω από την Θέρμη, στο ύψωμα Καρυές βρίσκεται το Μοναστήρι του Άγιου Ραφαήλ. Σε αυτήν την μοναδική διώροφη εκκλησία του νησιού φυλάσσονται τα θαυματουργά λείψανα των Αγίων Ραφαήλ, Νικολάου και Ειρήνης. Κάθε φορά που επισκέπτομαι εκκλησίες σε νησιά νιώθω φοβερή κατάνυξη. Άναψα το κεράκι μου στους Αγίους, προσευχήθηκα για την υγεία φίλων και συγγενών, και έφυγα ελπίζοντας σε ένα θαύμα για την Ελλάδα του 2012…

Σε προηγούμενο ταξίδι μου στην Μυτιλήνη έχω επισκεφτεί την Καλλονή, την Ερεσσό, την Αγιάσο, το Πλωμάρι και τα Βατερά. Δεν έχω όμως πρόσφατες μνήμες από αυτά τα μέρη οπότε δεν θα γράψω κάτι σχετικό αυτή την φορά. Επιφυλάσσομαι όμως… Στο επόμενο ταξίδι μου θα επικεντρωθώ στο Νοτιοανατολικό μέρος της Λέσβου.

Εβίβα!!!

«Ούζο όταν πιεις
γίνεσαι ευθύς
βασιλιάς δικτάτορας, Θεός και κοσμοκράτορας
σαν το καλοπιείς
βρε θα ευφρανθείς
κι όλα πια στο κόσμο ρόδινα θε να τα δεις.»

Στίχοι: Αιμίλιος Σαββίδης