Saturday, November 3, 2012

Ελληνικά, ποιοτικά κρασιά έως 8 €


Κάθε φορά που η γιαγιά μου γέμιζε με κρασί το ποτηράκι της έλεγε χαμογελώντας:  «Οίνος ευφραίνει καρδία ανθρώπου». Πόσο δίκιο είχε… Εν μέσω κρίσης, αυτό το λαϊκό ρητό μοιάζει να αποκτά ιδιαίτερη αξία καθώς ένα ποτήρι κρασί αρκεί για να μας κάνει να ξεχάσουμε για λίγο την δύσκολη καθημερινότητα μας.

Το τελευταίο χρονικό διάστημα, δοκιμάσαμε και προτείνουμε μερικά Ελληνικά κρασιά που έχουν εξαιρετική σχέση ποιότητας - τιμής.

ATLANTIS ΕΡΥΘΡΟΣ (Παραγωγός:  ΚΤΗΜΑ ΑΡΓΥΡΟΥ, Τοποθεσία: Σαντορίνη)

Ένα πολυποικιλιακό κρασί που αξίζει να βρίσκεται συχνά στο τραπέζι μας!
Θα σας
γοητεύσει με τις φίνες τανίνες του, τα φρέσκα αρώματα κοκκινόμαυρων φρούτων, το έντονο κόκκινο του χρώμα κ’  την μακρά του επίγευση. Παράγεται από 90% Μανδηλαριά και 10% Μαυροτράγανο.
Αν και κόκκινο, πίνεται καλύτερα δροσερό (στους 14°C - 16°C). Ιδανικό για το καλοκαίρι.

Τιμή: 7.50 – 8.50 ευρώ (θα το βρείτε σε μεγάλα Super Market, σε κάβες και σε e-shops)


ΑΚΡΕΣ ΕΡΥΘΡΟΣ (Παραγωγός:  ΚΤΗΜΑ ΣΚΟΥΡΑ, Τοποθεσία: Πελοπόννησος)

Ένα κρασί που χαρακτηρίζεται από γευστική αρμονία και ζωηρή μύτη. Η ποικιλιακή του σύνθεση αποτελείται από 90% Αγιωργίτικο και 10% Cabernet Sauvignon. Με φωτεινό βιολετί χρώμα και πλούσια αρώματα μαύρων κερασιών, βατόμουρων, δαμάσκηνου και μενεξέ. Σώμα μέτριο και ισορροπημένο.
Απολαύστε το  στους 17°C με 18°C.

Τιμή: 5.10 – 5.90 ευρώ (θα το βρείτε σε μεγάλα Super Market, σε κάβες και σε e-shops)


ΡΗΓΑΣ ΚΟΥΠΑ (Παραγωγός:  NICOS LAZARIDIS, Τοποθεσία: Δράμα)

Αποτελείται από Cabernet Sauvignon και Merlot. Ένα κρασί που χαρακτηρίζεται από ζωηρά
αρώματα κόκκινων φρούτων του δάσους με νότες γλυκών μπαχαρικών. Με φρουτώδη επίγευση κ’ μέτριο σώμα. Όσοι αγαπούν τα μη τανικά κόκκινα κρασιά θα το λατρέψουν!
Πίνεται σε θερμοκρασία δωματίου  (16° - 18°C).

Τιμή: 4.50 – 5.00 ευρώ (θα το βρείτε σε μεγάλα Super Market, σε κάβες και σε e-shops)


ΚΤΗΜΑ ΑΒΑΝΤΙΣ ΛΕΥΚΟΣ 2011 (Παραγωγός:  ΚΤΗΜΑ ΑΒΑΝΤΙΣ, Τοποθεσία: Εύβοια)

Εκρηκτικά αρωματικό και γευστικό κρασί, με ελαφρύ σώμα και ισορροπημένη οξύτητα. Μια οινοποίηση αξιώσεων που αποτελείται από Viognier, Ασύρτικο και Μοσχάτο λευκό.
Χαρακτηρίζεται από έντονα φρουτώδη αρώματα πράσινων φρούτων (μήλο, αχλάδι) αλλά και λευκόσαρκου ροδάκινου και πεπονιού.

Προτείνεται κρύο στους 8°C με 9°C.

Τιμή: 6.00 – 7.00 ευρώ (θα το βρείτε σε μεγάλα Super Market, σε κάβες και σε e-shops)



ΜΕΓΑΛΟΣ ΛΟΦΟΣ (Παραγωγός:  ΚΤΗΜΑ ΛΥΡΑΡΑΚΗ, Τοποθεσία: Ηράκλειο Κρήτης)

Ένα ευκολόπιοτο, φρέσκο λευκό κρασί που συνδυάζει πολύ αρμονικά την Κρητική Βηλάνα, το Μοσχάτο και το Sauvignon Blanc. Χρώμα πρασινοκίτρινο με φίνα αρώματα τροπικών φρούτων και αχλαδιού. Πλούσιο σώμα και πικάντικη επίγευση μεγάλης διάρκειας.
 
Η φρεσκάδα της γεύσης του αναδεικνύεται στους 12° -13 ºC.

Τιμή: 6.50 – 7.50 ευρώ (θα το βρείτε σε μεγάλα Super Market, σε ενημερωμένες κάβες κ’ στο e-shop του παραγωγού www.lyrarakis.com)


ΝΤΑΜΑ ΚΟΥΠΑ (Παραγωγός:  NICOS LAZARIDIS, Τοποθεσία: Δράμα)

Ένα φίνο, ελαφρύ κρασί αποτελούμενο από Sauvignon Blanc , Ασύρτικο και Μοσχάτο Αλεξανδρείας. Χαρακτηρίζεται από ευγενικά αρώματα ανοιξιάτικων λουλουδιών και λευκόσαρκων φρούτων .
Απολαύστε το  στους 8° - 10°C.

Τιμή: 4.50 – 5.00 ευρώ (θα το βρείτε σε μεγάλα Super Market, σε κάβες και σε e-shops)

Wednesday, September 26, 2012

ΑΘΗΡΙ: Great expectations στον Κεραμεικό...



Στις αρχές του φετινού Αυγούστου, λίγο πριν την έναρξη των καλοκαιρινών μας διακοπών,  το  παρεάκι μας αποφάσισε να κάνει μια τελευταία γαστρονομική εξόρμηση στην Αθήνα. Έπεσαν διάφορες ιδέες στο τραπέζι, όμως πολλά από τα εστιατόρια που μας άρεσαν έκλειναν τον Αύγουστο και έτσι οι επιλογές μας περιορίστηκαν κατά πολύ. Μετά από πολλή σκέψη και ακόμα περισσότερα τηλεφωνήματα, καταλήξαμε στην περιοχή του Κεραμεικού και συγκεκριμένα στο «Αθήρι».

Πρώτη φορά επισκεφτήκαμε  το «Αθήρι» τον καλοκαίρι του 2011. Το φαγητό του τότε μας είχε φανεί αρκετά καλό (θυμάμαι ακόμα την σαλάτα με τα μαυρομάτικα φασόλια κ’ την καπνιστή ρέγκα, αλλά και την τριλογία crème brullee σε γεύσεις πορτοκάλι-καραμέλα-καφέ) και οι μερίδες του ικανοποιητικές.

Τα πιάτα που δοκιμάσαμε στην τελευταία μας επίσκεψη ήταν τα εξής:

·         Σαλάτα πράσινη με τοματίνια, δυόσμο, ηλιόσπορους, μαύρη σταφίδα και λαδόξυδο δαμάσκηνου 

·         Λουκουμάς παστού μπακαλιάρου με σαλάτα παντζάρι, κάπαρη και κρύα σάλτσα ψαριού

·         Μαγειρευτό χταπόδι με λιαστή ντομάτα και κάπαρη

·         Μελιτζανοσαλάτα ελαφρά καπνιστή με φρέσκα αρωματικά και σιρόπι πιπεριάς φλωρίνης

·         Φάβα Σαντορίνης με καραμελωμένο κρεμμύδι και τοματάκι γλυκό

·         Ανοιχτή τυρόπιτα με γραβιέρα Νάξου, φέτα και ρίγανη

·         Μυδοπίλαφο με μαραθόριζα, άνιθο, κρόκο Κοζάνης και λεμόνι

·         Μηλοκόπι με αρμυρίκια, τοματίνια και κάπαρη

·         Κοτόπουλο μαγειρεμένο σε κενό αέρος με πουρέ καρότο-πορτοκάλι

·         Crème brullee πορτοκάλι-κάρδαμο

·         Προφιτερόλ με patisserie και σάλτσα σοκολάτας

·         Παγωτό γιαούρτι με ζελέ λεμόνι, σιρόπι δυόσμου και φράουλες

Ups:

1)     Ο κήπος. Μας άρεσε πολύ η απλή και συνάμα κομψή αρχιτεκτονική του καταπράσινου κήπου. Το μόνο αρνητικό στοιχείο του εξωτερικού χώρου είναι, όπως και στα τριγύρω εστιτόρια της περιοχής, η έλλειψη δροσιάς. Η πετρόκτιστη μάντρα που περιβάλλει τον κήπο δίνει φοβερή αισθητική στον χώρο, εγκλωβίζει όμως το βραδινό αεράκι το οποίο είναι απαραίτητο για τις ζεστές κ’ υγρές νύχτες του καλοκαιριού.        

2)     Τα ορεκτικά. Με εξαίρεση την άτονη ανοιχτή τυρόπιτα, τα ορεκτικά ήταν στο σύνολο τους πολύ νόστιμα. Ειδικά η φάβα κ’ το μελωμένο χταπόδι ξεχώρισαν!

3)     Τα υλικά. Ήταν προφανές πως η σύγχρονη ελληνική κουζίνα του chef Αλέξη Καρδάση προσπαθούσε να αναδείξει τα πιο εκλεκτά τοπικά προϊόντα. Βιολογικό λάδι κ΄ ξινομυζήθρα από την Κρήτη, φέτα από τα Καλάβρυτα και φάβα απ’ τη Σαντορίνη. Στηρίζουμε όλους τους επαγγελματίες της εστίασης που προωθούν τα ελληνικά προϊόντα!!! Bravo! 


Downs:

1)     Το μενού. Τα κυρίως πιάτα ήταν αρκετά άτονα γευστικά, με μικρές ατέλειες στην εκτέλεση. Για παράδειγμα, στο μυδοπίλαφο έλειπε η ζουμερή υφή και η γλυκιά κ’ έντονη γεύση της μαραθόριζας, στον πουρέ καρότο-πορτοκάλι δεν ένιωσα καθόλου την οξύτητα κ’ τα αρώματα του πορτοκαλιού, ενώ το κοτόπουλο σε κενό αέρος ήταν πολύ στεγνό. Στον αντίποδα, το παγωτό γιαούρτι με ζελέ λεμόνι που ενώ ήταν εξαιρετικά γευστικό είχε προλάβει να λιώσει πριν καλά καλά φτάσει στο τραπέζι μας. Με τέτοια υλικά, θα περίμενε κανείς περισσότερη ένταση στις γεύσεις και ίσως λίγο παραπάνω προσοχή στην εκτέλεση των συνταγών.  

2)     Οι τιμές. Οι a la carte τιμές ήταν ελαφρώς τσιμπημένες (ειδικά αν αναλογιστούμε τις προσφερόμενες ποσότητες). Για παράδειγμα, στις κατηγορίες «Μικρά Πιάτα» κ’ «Με το τεμάχιο», οι ποσότητες ήταν πραγματικά μικρές για την τιμή τους: η φάβα κόστιζε 7 ευρώ κ’  προσφερόταν σε χαμηλό ποτήρι του νερού, ενώ ο λουκουμάς μπακαλιάρου είχε τιμή 2,5 ευρώ το κομμάτι. Too much!!!  Εν μέσω κρίσης, νομίζω πως επιβάλλεται μια αναθεώρηση της τιμολογιακής σου πολιτικής «Αθηράκι μου»…

3)     Το service. Αν και ευγενικοί, οι σερβιτόροι του μαγαζιού έδειχναν αμήχανοι κ’ ελαφρώς ατημέλητοι σε ότι αφορούσε στην εμφάνιση τους.  

  
Οverall impression? Α bit ambiguous… Θα ξαναπάμε στο «Αθήρι» τον χειμώνα για να έχουμε μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα.


ΑΘΗΡΙ


Πλαταιών 15, Κεραμεικός, Αθήνα
Τηλ.: 210 3462983

Τιμή κατ’ άτομο: € 25 - 35
Ανοιχτά: Μόνο βράδυ, Κυριακή κλειστά.




Tuesday, August 14, 2012

Πόρος και Ξερό Ψωμί –Part 2...The bright side…

Απάγκιο



Όταν τη διαφορά στην χωριάτικη σαλάτα την κάνουν τα φύλλα κάπαρης, που έχει μαζέψει με αγάπη ο ιδιοκτήτης της μικρής ταβέρνας, τότε σίγουρα θες να θυμάσαι αυτό το μέρος και να το συστήσεις στο φίλο που επισκέπτεται τον Πόρο για να φάει καλά.


Φρέσκο γαβράκι, λαχταριστές γαρίδες, γεμιστές πιπεριές, χταποδάκι, φάβα με κάπαρη και πολλά άλλα, προσεγμένα πιάτα, επιβεβαίωσαν όλα όσα είχαμε ακούσει για το συγκεκριμένο εστιατόριο.
Άνθρωποι ανοιχτόμυαλοι και ευγενικοί, με όρεξη να ακούσουν και να αφουγκραστούν τα πάντα, ο κος Σπύρος και  η κα Λιζ μας υποδέχτηκαν με τα χαμόγελα και τα εύγευστα μεζεδάκια τους στο «Απάγκιο» τους, στην Πούντα του Πόρου.
Αν και για άλλη μια φορά στο θέμα "κρασί" σταθήκαμε άτυχοι, καθώς η λίστα με τα εμφιαλωμένα κρασιά ήταν εξαιρετικά φτωχή και «εκτός εποχής» (επιλέξαμε έναν Ηλιοστάλακτο του 2009), αυτό που έχω να σημειώσω και να παρατηρήσω ήταν το εξαιρετικό ενδιαφέρον του κου Σπύρου να μάθει για τα τίμια εμφιαλωμένα κρασιά της πατρίδας μας, ώστε, εκτός από το χύμα κρασί, να εμπλουτίσει στο μέλλον με συμφέρουσες ελληνικές ετικέτες τη λίστα του πρεσβεύοντας παράλληλα επάξια τον εμφιαλωμένο Οίνο της πατρίδας μας στους ξένους επισκέπτες του νησιού.


Αμέσως μετά την κουβέντα μας και τα κρασιά που του συστήσαμε, ο κος Σπύρος δήλωσε πως από την επομένη ημέρα κιόλας, θα επισκεπτόταν αυτοπροσώπως τους πιο κοντινούς Οινοπαραγωγούς της Πελοποννήσου, για να εφοδιαστεί με εκλεκτές ετικέτες και να προσπαθήσει με τη σειρά του να αναδείξει τις γηγενείς ποικιλίες της πατρίδας μας ικανοποιώντας όλους τους ουρανίσκους, ξενόφερτους αλλά και συμπατριώτες....

Ειλικρινά, τα πολλά λόγια είναι φτώχεια για τέτοιους ανθρώπους με αυτήν την όρεξη και το μεράκι για τη δουλειά και το αντικείμενό τους.

Έυγε κύριε Σπύρο και bon appétit…κυρία Λιζ...!


Έυγε και στις ψαρόβαρκες και τα κότερα που κουνιούνταν τεμπέλικα στη σειρά...
Συνέθεταν ένα τέλειο σκηνικό και ανέβαζαν τη διάθεση.


Έυγε και στη νωθρή γάτα που κοιμόταν κουλουριασμένη στην καρέκλα και αρνιόταν πεισματικά να μου παραχωρήσει τη θέση της για να μην στερηθεί εξαιτίας μου τη μεσημεριανή σιέστα της...



Friday, July 27, 2012

ΒΑΡΟΥΛΚΟ: Ψαρο-ιστορίες στους σύγχρονους ρυθμούς της πόλης …

Πηγή: http://www.varoulko.gr/
Την Παρασκευή 13 Ιουλίου, είχα τα γενέθλια μου. Μην ρωτήσετε τα πόσα έκλεισα, σας παρακαλώ… Είπα λοιπόν, να γιορτάσω αυτά τα «κομβικά» κατ’ εμέ γενέθλια σε ένα μέρος που αγαπώ πολύ: στο "Βαρούλκο".   Έκλεισα λοιπόν τραπέζι μια εβδομάδα πριν. Μέχρι να έρθει η Παρασκευή είχα μια απίστευτη χαρά στην ιδέα και μόνο πως θα επισκεφθώ το εστιατόριο στο οποίο δημιουργεί ο Λευτέρης Λαζάρου. Είχα να πάω εκεί από πέρυσι το καλοκαίρι (ας όψεται η κρίση…), και είχα αναπολήσει τις γεύσεις του.     

Το degustation μενού της βραδιάς είχε ως εξής:

ΜΕΝΟΥ

• Καρπάτσιο λαβράκι μαριναρισμένο σε εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο Κριτσά - Γαία με σορμπέ ντομάτας

• Αβγοτάραχο Μεσολογγίου σε φωλιά αβγού

 • Καλαμάρι τεμπούρα με χυμό κολοκύθας

• Ριζότο με οξύτητες φρούτων και γαρίδες

• Φέτα ψάρι μαγιάτικο με πουρέ αγκινάρας αρωματισμένος με σέλινο

• Μους σοκολάτας ελαιόλαδο με παγωτό βανίλια, συνοδευμένο από κριτσίνι πραλίνας, σάλτσα φραμπουάζ και φρέσκια ρόκα

ΤΙΜΗ: 50,00€

         
Ups:
1)       O chef pâtissier, Δημήτρης Χρονόπουλος και η mousse σοκολάτας του. Un dessert incroyable!!!  Όσες φορές και αν έχω επισκεφθεί το Βαρούλκο πάντα τα επιδόρπια είναι εξαιρετικά. Τί να πρωτοθυμηθώ; Το σοκολατένιο πούρο με τα φύλλα χρυσού ή την κρέμα nemelaka, με το ζελέ framboise και το spiral καραμέλας;     

2)       Το καλοκαίρι, το δείπνο σερβίρεται στην βεράντα του τελευταίου ορόφου του εστιατορίου, με υπέροχη θέα στην Ακρόπολη. Αν και ο διάκοσμος της χειμερινής σάλας του Βαρούλκου είναι, ομολογουμένως προσεγμένος κ’ χρωματικά άρτιος, την καλοκαιρινή περίοδο η ταράτσα του εστιατορίου είναι αυτή που κλέβει την παράσταση. Το μόνο αρνητικό στοιχείο του εξωτερικού χώρου είναι η έλλειψη δροσιάς, καθώς τα διπλανά κτίρια εγκλωβίζουν το βραδινό αεράκι. Είναι κρίμα που η βεράντα δεν έχει ανεμιστήρες υδρονέφωσης, γιατί δεν μπορεί κανείς να ευχαριστηθεί ούτε την θέα, ούτε το φαγητό λόγω ζέστης και υγρασίας.        

Downs:
1)       Το service. Καθώς αναφερόμαστε στο δεύτερο καλύτερο εστιατόριο της Αθήνας, με βάση τις κριτικές κ’ τα βραβεία γαστρονομίας, νομίζω πως μπορώ να είμαι λίγο περισσότερο αυστηρή. Ενδεικτικά λάθη του service: (α) Τα ποτήρια του νερού ήταν (σχεδόν) μονίμως άδεια. (β) Ζητήσαμε φρεσκοτριμμένο πιπέρι για το risotto, το οποίο όμως δεν έφτασε ποτέ στο τραπέζι μας. (γ) Η σερβιτόρα έφερε για κουβέρ ένα καλαθάκι με 7 ατομικά ψωμάκια, ενώ στο τραπέζι ήμασταν 4 άτομα. Έτσι, αναγκάστηκε να μοιράσει το ένα ψωμάκι σε δύο μέρη κ’ δεν ξανασέρβιρε ψωμί για το υπόλοιπο του δείπνου. (δ) Η πρώτη φιάλη κρασί (Κτήμα Γεροβασιλείου Λευκό, πάντρεμα Μαλαγουζιάς με Ασύρτικο) ήρθε στο τραπέζι μας σχεδόν ζεστή. Unacceptable!!!    
 
2)       Όχι τόσο καλά εκτελεσμένο set-menu αυτή την φορά. Έχω δειπνίσει και άλλες φορές στο Βαρούλκο, όμως το συγκεκριμένο menu δεν με ενθουσίασε γευστικά. Αν και η παρουσίαση των πιάτων ήταν όπως πάντα εξαιρετική, σε ότι αφορά στην γεύση ξεχώρισα μόνο το καλαμάρι τεμπούρα με χυμό κολοκύθας, το ριζότο με οξύτητες φρούτων και γαρίδες, και την εξαιρετική mousse σοκολάτας.
 

 
Overall impression: Θα προσπεράσω τις μέτριες εντυπώσεις τις συγκεκριμένης βραδιάς και θα  ξαναπάω στο Βαρούλκο με την πρώτη ευκαιρία! Είμαι σίγουρη πως οι μνήμες από το μπαρμπούνι πάνω στο φρυγανισμένο ψωμί, σε συνοδεία mousse καπνιστής μελιτζάνας και coulis από πιπεριά Φλωρίνης, καθώς επίσης το κους-κους με καλαμάρι, την σαλάτα φακής με μπακαλιάρο, και τα αχνιστά μύδια με φινόκιο και ginger, θα με οδηγήσουν και πάλι στην πόρτα του…

ΒΑΡΟΥΛΚΟ

Πειραιώς 80, Κεραμεικός, Αθήνα
Τηλ.: 210 5228400
Τιμή κατ’ άτομο: € 60-80
Ανοιχτά: Μόνο βράδυ, Κυριακή κλειστά.