Απάγκιο
Όταν τη διαφορά στην χωριάτικη σαλάτα την κάνουν τα φύλλα κάπαρης, που έχει μαζέψει με αγάπη ο ιδιοκτήτης της μικρής ταβέρνας, τότε σίγουρα θες να θυμάσαι αυτό το μέρος και να το συστήσεις στο φίλο που επισκέπτεται τον Πόρο για να φάει καλά.
Φρέσκο γαβράκι, λαχταριστές γαρίδες, γεμιστές πιπεριές, χταποδάκι, φάβα με κάπαρη και πολλά άλλα, προσεγμένα πιάτα, επιβεβαίωσαν όλα όσα είχαμε ακούσει για το συγκεκριμένο εστιατόριο.
Άνθρωποι ανοιχτόμυαλοι και ευγενικοί, με όρεξη να ακούσουν και να αφουγκραστούν τα πάντα, ο κος Σπύρος και η κα Λιζ μας υποδέχτηκαν με τα χαμόγελα και τα εύγευστα μεζεδάκια τους στο «Απάγκιο» τους, στην Πούντα του Πόρου.
Αν και για άλλη μια φορά στο θέμα "κρασί" σταθήκαμε άτυχοι, καθώς η λίστα με τα εμφιαλωμένα κρασιά ήταν εξαιρετικά φτωχή και «εκτός εποχής» (επιλέξαμε έναν Ηλιοστάλακτο του 2009), αυτό που έχω να σημειώσω και να παρατηρήσω ήταν το εξαιρετικό ενδιαφέρον του κου Σπύρου να μάθει για τα τίμια εμφιαλωμένα κρασιά της πατρίδας μας, ώστε, εκτός από το χύμα κρασί, να εμπλουτίσει στο μέλλον με συμφέρουσες ελληνικές ετικέτες τη λίστα του πρεσβεύοντας παράλληλα επάξια τον εμφιαλωμένο Οίνο της πατρίδας μας στους ξένους επισκέπτες του νησιού.
Αμέσως μετά την κουβέντα μας και τα κρασιά που του συστήσαμε, ο κος Σπύρος δήλωσε πως από την επομένη ημέρα κιόλας, θα επισκεπτόταν αυτοπροσώπως τους πιο κοντινούς Οινοπαραγωγούς της Πελοποννήσου, για να εφοδιαστεί με εκλεκτές ετικέτες και να προσπαθήσει με τη σειρά του να αναδείξει τις γηγενείς ποικιλίες της πατρίδας μας ικανοποιώντας όλους τους ουρανίσκους, ξενόφερτους αλλά και συμπατριώτες....
Ειλικρινά, τα πολλά λόγια είναι φτώχεια για τέτοιους ανθρώπους με αυτήν την όρεξη και το μεράκι για τη δουλειά και το αντικείμενό τους.
Έυγε κύριε Σπύρο και bon appétit…κυρία Λιζ...!
Έυγε και στις ψαρόβαρκες και τα κότερα που κουνιούνταν τεμπέλικα στη σειρά...
Συνέθεταν ένα τέλειο σκηνικό και ανέβαζαν τη διάθεση.
Έυγε και στη νωθρή γάτα που κοιμόταν κουλουριασμένη στην καρέκλα και αρνιόταν πεισματικά να μου παραχωρήσει τη θέση της για να μην στερηθεί εξαιτίας μου τη μεσημεριανή σιέστα της...
